+++ یا سلطان... یا ابا الحسن... +++

هو الحبیب.......

آمده ام شاه پناهم بده............... خط امانی ز گناهم بده

ای حرمت ملجا درماندگان........ دور مران از در و راهم بده

آجرک الله یا بقیة الله(عج)... آجرک الله یا جواد الائمه (ع)

یا حضرت سلطان..... خوب نظاره میکنی؟؟؟ این خیل عظیم عاشقانت را مولا.......

آنان که لحظه لحظه عمر خود و فرزندانشان را وامدار الطاف کریمانه ی صاحبشان میدانند......

آنان که امشب و فردایی به دور مزارتان حلقه زده اند و به تلافی آن روزها که جوادتان در آن سن، به تنهایی داغ شهادتان را در طوس به شانه میکشید....... مگیریند و نوحه سر میدهند و ابراز ارادت میکنند......

آقاجان!!! دلم عجیب بی قراری میکند در این شب آخر صفر..... آقاجان!!! دلم میگرید به ماتمتان.......

آقاجان!!! ولی نعمتم..... قربان قدمهای رنجورتان در آن لحظه ای که نشان شهادت بر چهره داشتید و از آن مجلس کذایی قدم بیرون نهادید.......

آقاجانم!!! قلبم گرفته و درد دارد از هوای غم آلود امشب و فردا که شما میروید...... به دیدار جدتان....

دستمان دراز به درگاه کرمتان یا باب الحوائج....... پسش مرانید ای شاه....... ای حضرت سلطان.....

دلمان فقط کبوتر حریمت بودن را آموخته....... این کبوتر نگاه به دستان رئوف اربابش دارد و نوایش چیزی نیست جز:

شبیه مرغک زاری، کز آشیانه بیفتند
جدا ز دامن مادر، به دام دانه بیفتد
ز نازکی ز ندامت، ز بیم صبح قیامت
بدان نشان که شنیدی، سری به شانه بیفتد
.

.

.

خیال کن که غزالم، بیا و ضامن من شو
بیا که آتش صیاد از زبانه بیفتد

الا غریب خراسان، رضا مشو که بمیرد
اگر که مرغک زاری از آشیانه بیفتد

آقا جانم!!! منتظرتان هستم......... در بیم صبح قیامت........

**** شهادت غریبانه ی اربابمان تسلیت باد ****